آسیب شنلسی مهدویت
در شماره قبل درباره برداشت های غلط و تعبیرهای نادرست در باره مهدویت اشاره کردیم . در این شماره به یکی دیگر از آسیب های جدی در فرهنگ مهدویت با نام استعجال در ظهور می پردازیم .
استعجال به معنای عجله کردن و خواستن چیزی قبل از رسیدن وقت آن است .
انسان های عجول به خاطر ضعف نفس ، متانت و سکون سکون و آرامش خود را از دست میدهند و بدون در نظر گرفتن شرایط خواهان تحقق پدیده ها هستند .
در فرهنگ مهدویت در برخورد با مسئله انتظار امام غائب ، انسان منتظر پیوسته در طلب ظهور است و برای تعجیل امر فرج دعا می کند ولی هرگز عجله نمی کند و هرچه غیبت به درازا بکشد و انتظار طولانی شود صبر و شکیبایی را از کف نمی دهد و برای تحقق همه ی رمینه های لازم برای ظهور می کوشد و بردباری میکند .
عبد الرحمن کثیه می گوید (( خدمت امام صادق (ع ) نشسته بودم که مهرم داخل شد و عرض کرد قربانت گردم به من خبر دهید که این امری که در انتظارش هستیم کی واقع میشود ؟ امام فرمود ای مهرم ! دروغ گفتند وقت گذاران و هلاک شدند شتاب کنندگان و نجافت یافتند تسلیم شدگان ))
نهی از عجله و شتاب زدگی در امر ظهور به آن حجت است که به دنبال عجله روحیه س یاءس و نومیدی در انسان منتظر پیدا می شود و این بیماری را به دیگران انتقال میدهند و ناگاه به خاطر استعجال ظهور به حالت انکار وجود امام گرفتار می شوند .
منشاء استعجال ظهور آن است که نمی داند ظهور از سنت های الهی است و مانند همه ی سنت ها باید پس از تحقق همه شرایط و زمینه ها انجام گیرد و بنابراین برای وقوع آن عجله میکنند .
منبع:
نگین آفرینش/ محمد مهدی حائری پور ،مهدی یوسفیان، محمد امین بالادستیان
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.